De afgelopen dagen zijn voor velen een schok geweest. Het bericht dat Charlie Kirk is vermoord, sloeg in als een bom. Voor mij ook. Ik heb een traantje weggepinkt omdat ik voelde dat dit geestelijk een omslagpunt is. Ik had respect voor hem, luisterde regelmatig naar zijn debatten, en zag hoe hij scherp maar eerlijk sprak.
Ik schrijf dit niet om dezelfde woorden te herhalen die overal al te lezen en horen zijn. Wat ik wil zeggen gaat verder dan verontwaardiging. Het raakt aan iets dat wij als christenen telkens weer lijken te missen.
Focus op de prijs, niet op de vijand
Veel reacties die ik nu zie, richten zich op (re)actie. Meer evangelisatie, meer prediking, meer zichtbaarheid dat we als christenen staan voor onze standpunten. Dat juich ik toe. Of juist de andere kant, dat hij meer een politiek activist was en meebouwde aan de MAGA-beweging. En omdat het motief van de dader niet duidelijk is, zou het overdreven zijn om Charlie als martelaar neer te zetten – want het is niet het evangelie dat hij gedeeld heeft?
Ik vraag mij een aantal zaken af: waarom reageren wij als christenen vaak pas nadat er iets ernstigs is gebeurd? Waarom zijn we verrast, alsof we de strijd niet zagen aankomen? Jezus heeft ons nooit beloofd dat het leven met Hem veilig en comfortabel zou zijn. Integendeel, Paulus schrijft dat verdrukking en vervolging deel zijn van de weg van een christen (1 Thess. 3:3). Raak niet in verwarring!
We worden geroepen om vooruit te kijken. Paulus zegt in Filippenzen 3:13–14 dat hij alles achter zich laat en zich uitstrekt naar het doel: de prijs van de roeping die God geeft.
Als we eerlijk zijn, durven we vaak niet verder te kijken. We laten ons afleiden. We huilen om Charlie, en terecht, maar zien we ook de miljoenen kinderen die jaarlijks niet eens de kans krijgen geboren te worden? Elk jaar worden er 73 miljoen baby’s geaborteerd. Dat bloed roept net zo goed. Of wat denk je van de lhbtq+ beweging die een wig probeert te drijven in ons menselijk bestaan, waardoor hele generaties in verwarring raken? De reden dat de dood van Charlie vele gelovigen extra diep raakt, heeft in mijn beleving alles te maken met de naam van zijn organisatie: Turning Point.
Het grotere plaatje
Sommige theologen doen de dood van Charlie af als een uiting van cultuurstrijd. Dat klinkt geleerd, maar het is te zot voor woorden. Alsof het alleen gaat om een cultureel meningsverschil. Dit gaat niet om cultuur, dit gaat om geestelijke machten die een ongezonde cultuur proberen te vormen. De preken ‘je moet een lichtje zijn’, heeft Charlie serieus opgepakt. Jezus zegt dat het Koninkrijk van God binnenin ons is. Of, in het midden van ons. Individueel én collectief. Het evangelie betekent het goede nieuws, welke begint in Jezus Christus als Verlosser en Koning. Van daaruit zijn we als christenen geroepen de samenleving te cultiveren. Niet alleen mensen bij Jezus te brengen, ook te houden en te discipelen.
Met de woorden van Jezus zou ik willen waarschuwen voor het zuurdeeg van de Farizeeën en van Herodes (Markus 8:15). Dat is religie en politiek, twee machten die al eeuwenlang samenwerken om het Koninkrijk van God tegen te houden. Wie ziet het grotere plaatje?
De Bijbel staat vol met voorbeelden. Koningen die kinderen lieten offeren aan Baäl of Moloch. De farao die bang werd voor de groei van Israël en de jongetjes in de Nijl liet werpen. Herodes die kinderen liet doden omdat de Koning die zich aankondigde, sterker is dan hij. Vandaag zien we hetzelfde patroon. Machtsstructuren, religie en politiek die zich keren tegen het werk van Gods Geest en proberen generaties kapot te maken.
Gods nieuwe generatie breekt door
Steeds wanneer de vijand probeert kinderen te vernietigen, komt God met een antwoord. Of beter gezegd: Had God Zijn plan al aangekondigd en in gang gezet tot doorbraak. Toen de farao jongetjes in de Nijl liet gooien, redde God Mozes en maakte hem tot bevrijder – met als doel generaties te leidden in het beloofde land. Toen Herodes kinderen liet doden, bracht God Jezus in veiligheid en liet Hem opgroeien als Redder van de wereld. Daarmee impliceer ik niet dat Charlie een messias is, wel roep ik op om het grotere plaatje te durven zien.
De lijn van kwaad versus goed gaat namelijk nog steeds door. Wij leven in een tijd waarin abortus, identiteitscrises, euthanasie, scheidingen, oorlogen en corruptie onze samenleving ontwrichten. En toch is het niet het einde. Door de kruisdood en opstanding heeft Christus deze machten al overwonnen. De duivel is ontmaskerd en veroordeeld, zijn tijd is kort. En juist nu roept God wereldwijd een generatie op die Hem volgt. Jongeren die hun leven aan Jezus geven, vaders en moeders die strijden tegen de losgeslagen seksualiteit, genderverwarrring en andere crises, gemeenschappen die opnieuw de kracht van de Geest ontdekken.
Zoals de tarwekorrel eerst sterft, komt er veel vrucht uit voort. Dat gebeurt nu. Het is een turning point in de geschiedenis.
Eén Koninkrijk
Laten we eerlijk zijn. Ons grootste probleem ligt niet bij de vijand. Maar onszelf, christenen. Juist ook de leiders. We weten niet goed hoe we samen in eenheid moeten wandelen. We bekritiseren elkaar als gelovigen onderling. Velen klagen over nieuwe kerken en bedieningen die ontstaan, of christelijke politici. We praten negatief over broers en zussen. Elk woord van kritiek is een deur waardoor duistere machten legale grond krijgen. De reden dat ik theologen aanspreek, is omdat religie zich uit en velen de tijden van God niet onderscheiden en het nodig is dat deze leiders dit ontwikkelen of dat gezag van anderen erkennen.
Het is tijd om samen te bouwen. Niet in verdeeldheid, maar in erkenning. Ieder heeft een roeping. Profeten om te spreken wat God zegt. Evangelisten om nieuw leven te brengen. Herders om te zorgen. Leraars om kennis en wijsheid te geven. Apostelen om nieuwe gebieden te bouwen en te verbinden. Samen vormen we het lichaam van Christus. Ondernemers bouwen de economie, politici voeren wetten door om generaties te laten opgroeien, kerkleiders om mensen dichter bij Jezus te brengen en houden.
Dit is geen theorie. Het is de route die God zelf heeft gegeven om volwassen en één te worden. Eenheid brengt vermenigvuldiging!
Mijn oproep
Bid voor de overheid, want dat is de weg naar vrede. Maar vrede komt niet zolang kinderen worden gedood en generaties in verwarring gebracht worden. Het is tijd dat wij opstaan als vaders en moeders die geestelijk verantwoordelijkheid nemen. Niet wegkijken, niet verschuilen, maar leven vanuit Gods Woord en Zijn openbaring. We vormen onze standpunten niet op basis van meningen of emoties, maar op wat Hij zegt. Juist als ondernemers, politieke leiders, kerkleiders of mensen van invloed, is dit belangrijk.
Dat vraagt ook om gezag te erkennen in elkaar. Spreek goed over hen die Jezus volgen, ook als ze anders zijn dan jij. Wanneer we elkaar bevestigen in Christus, bouwen we Zijn Koninkrijk. Investeer in je eigen tijd met de Vader. Lees Zijn Woord, laat je vullen door Zijn Geest. Want alleen dan kun je onderscheiden wat goed en kwaad is. Wees geen meeloper in de geest van deze tijd. Sta op en weiger direct of indirect mee te gaan in abortus, euthanasie, de lhbtq+-ideologie en andere machten die de dood en verderf brengen. Jezus Christus heeft overwonnen. Bouw Zijn Koninkrijk.
Focus niet op de vijand, maar op de prijs die voor je ligt.
Met In His Company zetten we ons in voor ondernemers en leiders die Jezus volgen. Dit doen we door kleinschalige events te faciliteren waar we geestelijke toerusting en bekrachtiging geven op de roeping die je hebt. Naast de events organiseren we discipelschapstrainingen voor ondernemers en starten we bijna met ons derde podcast seizoen, waar we iedere twee weken een getuigenis van een leider uit de business, politiek, kerk of bediening horen of Bijbels onderwijs delen. Dit doen we in Nederland en België.
Mocht je willen reageren of vragen hebben over dit bericht, doe dat in de comments of stel je vraag aan Maurice de Korne .
